Michał Elwiro Andriolli

Michał Elwiro Andriolli (ur. 2 listopada 1836 w Wilnie, zm. 23 sierpnia 1893 w Nałęczowie) – polski rysownik, ilustrator i malarz, przedstawiciel romantyzmu.
Michał Elwiro Andriolli był synem Franciszka, rzeźbiarza, osiadłego w Wilnie kapitana wojsk napoleońskich pochodzenia włoskiego.
W latach 1855-1858 studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa i Rzeźby oraz w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu, a od 1861 w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie.
Andriolli brał udział w powstaniu styczniowym w oddziale Ludwika Narbutta. Po klęsce powstania styczniowego, Andriolli ukrywał się pod nazwiskiem Malinowski, a następnie Brzozowski w październiku został aresztowany w Petersburgu. Po aresztowaniu w 1864 roku uciekł z więzienia i przedostał się do Londynu a następnie do Paryża. Do kraju wrócił jako emisariusz Komitetu Emigracji Polskiej, w 1866 został aresztowany i zesłany do Wiatki w środkowej Rosji. Ułaskawiony w 1871, przyjechał do Warszawy, gdzie pracował jako ilustrator czasopism (m.in. Tygodnika Ilustrowanego) oraz utworów literackich (Mickiewicza, Słowackiego, Kraszewskiego, Orzeszkowej i in.). Do 1880 roku Andriolli mieszkał w Stasinowie (dziś część Mińska Mazowieckiego), gdzie kupił dwór z ogrodem od rodziny Tarczyńskich. W dalszych latach osiedlił się na północ od Karczewa, w folwarku Anielin (o powierzchni 200 hektarów) zakupionym od Zygmunta Kurtza, byłego właściciela majątku Otwock Wielki.
Michał Elwiro Andriolli został pochowany na cmentarzu w Nałęczowie.